قانون کارما

http://www.bahaneh.net/hall/topic_show.php?t=3868

من این قانون را به بومرنگ تشبیه میکنم، زمانی انسان بومرنگی به دست میگیرد و آنرا به سوی کائنات پرتاب میکند سپس به راه خود میرود. هیچ فرقی نمیکند این بومرنگ، بومرنگ ترس باشد یا تهمت و سوء ظن؛ هر چه که باشد باز میگردد، به فرد برخورد کرده و او را عصبانی میکند. پس بومرنگ را برداشته دور و بر را نظاره میکند، میخواهد متهم اصلی را بیابد. سپس بومرنگ را با قدرتی بیشتر پرتاب میکند، این بار بومرنگ فاصله بیشتری را می پیماید اما دوباره بازمیگردد و به سختی به قهرمان قصه ی ما اصابت میکند و او حسابی از کوره در میرود و احیانا چند فحش نثار دنیا و کائنات و دیگر انسان ها میکند و بومرنگ را در دست میگیرد و عزم میکند با تمام قدرت آنرا پرتاب کرده از دنیا انتقام بگیرد، این دم سرنوشت سازی است در این لحظه اگر قهرمان ما یک افسونگر باشد، می ایستد و نگاهش را از دنیای بیرون به دستان خودش معطوف میکند و در میابد این همان بومرنگی است که سالها پیش خود ساخته و به پرواز در آورده است پس آنرا به گوشه ای می افکند و دیگر هرگز بومرنگی پرتاب نمیکند مگر بومرنگ عشق و مهربانی و کمک که اگر روزی بازگشت، او را غرق در شادی و سرور الهی کند 

اما قسمت غم انگیز ماجرا، در مورد انسان عادی است که خشمگین بومرنگ را در دست گرفته و از آنجا که انسان های عادی هیچ به خود نظاره نمیکنند و همه چیز را از چشم دنیا - و شاید خدا - می بینند، متوجه نمی شود این همان بومرنگ خودش است که با گذشت زمان فقط کمی رنگ و رو رفته تر شده و تغییر شکل داده است. به هر حال این فرد بومرنگ را با نهایت قدرت پرتاب میکند، او میخواهد از همه یا به قول معروف از زمین و زمان انتقام بگیرد، بومرنگ دور و دورتر میشود ولی پس از پیمودن مسافت مشخصی بنا به قانون معنوی کارما بناچار بازمیگردد و این بار به شخص ضربه ی محکمی وارد میسازد طوری که او را از پا در می آورد 

"بیماری لاعلاج، ورشکستگی، مرگ کسی که بسیار دوست میداشت یا حتی طلاق" 

و این دوست ما دیگر توان برخواستن ندارد، هرچه باشد در زندگی بسیار رنج کشیده! نیروی حیاتش ذره ذره تحلیل میرود و به مرگ نزدیک میشود، در واپسین لحظات زندگیش میخواهد بداند چرا این بلا سر او آمده، بیچاره هرگز نمی فهمد که خود مسئول همه ی این بدبختی ها بوده است 


منبع :رایت ساحر 

http://www.jawab.ir/qa/%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D8%B1-%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%DA%A9%D8%B1%D9%92%D9%85%D9%87%D9%92-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%85%D8%A7-%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA#&slider1=3&slider2=3&slider3=3&slider4=3

قانون کارما

http://forum.mui.ac.ir/index.php?topic=58.0 

:توجه

دوستان عزیز در متن زیر که برگرفته از سایت "تالار گفتمان" می‌باشد صرفاً جهت اجتناب از طولانی شدن مطلب، به قسمتهای مهم آن پرداخته شده است که در صورت علاقمند بودن به مطالعه ی کامل آن، میتوانید به سایت نامبرده مراجعه نمایید

کارما یا کارمه برگرفته از واژه سانسکریت کارما می‌باشد که به معنای ((متعادل کردن)) است. همچنین می‌توان آن را چنین معنی کرد که: هر عملی، عکس‌العملی در پی دارد. این مفهوم به اصل علت و معلول مربوط است. اگر به کسی بدی کنی انرژی آن باید متعادل شود. این را می‌توان چنین معنی کرد که آن شخص زمانی دیگر رفتاری مشابه آن با شما خواهد داشت، یا این که زمانی پیامدهای اعمالتان را درک خواهید کرد و تصمیم خواهید گرفت که نگرش و رفتارتان را عوض کنید. زمانی که به درک فکر یا عمل ‌تان نایل شوید مقداری از نیروی کارمایی آزاد می‌گردد. معمولاً با انجام عملی که اشتباهتان را اصلاح نماید خودتان را به قدر کافی تغییر خواهید داد تا اینکه دیگر در زیر بار عقوبت کارمایی نباشید

بعنوان مثال اگر فردی منفی ومرائی بوده‌اید و بعداً خود را اصلاح نموده‌اید، احتمال دارد خطایتان کاملاً پاک شود؛ یعنی آن را متعادل نموده‌اید

اگر چه کارما به معنی متعادل کردن است اما اغلب آن را به معنی پرداختن هزینه‌ای برای اعمال بد می‌دانند. ممکن است معنای کارمای خوب اشتباه فهمیده شود؛ اما بنظر می‌رسد که انجام اعمال خوب به منظور کسب کارمای خوب نتیجه‌ای عالی دارد. اما با این وجود اگر شخصی به این موضوع وابسته شود ممکن است کارمای خوب در زمان‌های نامناسب و به طرزی عجیب به سراغش بیاید

کارمای بد را می‌توانیم فقدان رشد و درک بشماریم که فقط ضربات سخت اتفاقات نامطلوب می‌توانند موجب آن شوند. به عنوان مثال رفتار ظالمانه داشتن با دیگران می‌تواند باعث شود که بعداً در زمان دیگری خودمان رفتار ظالمانه‌ای را تحمل نماییم که نتیجه آن، توجه و محبت نسبت به دیگران خواهد بود. اگر واقعا از زاویه‌‌ی گسترده‌ تری نگاه کنیم، شاید چیزی بنام ((کارمای بد)) وجود نداشته باشد. می‌توان آن را به عنوان فرصتی در نظر آورد که به ما کمک می‌کند رشد کنیم و راهی برای بهتر بودن را درک نماییم. کارمای خوب می‌تواند تنها چیز ساده‌ای در ردیف آرامش فوق‌العاده و عشق باشد که به دست می‌آید؛ که عشق غیر شرطی و ارائه خدمت عاشقانه وداوطلبانه به دیگران موجب آن بوده است

کارما ممکن است بصورت عشق، نفرت، طمع یا دیگر احساسات و تمایلات بروز کند. این پدیده بصورت انرژی تظاهر پیدا می‌کند. که میبایستی متعادل گردد. زمانی که خود را دچار احساس خاصی، نظیر عشق یا نفرت می‌یابید، ممکن است بخواهید از منشاء آن اطلاع پیدا کنید

پس از آنکه کسی از نوع کارمای ورای یک موقعیت مطلع می‌شود، مقدار زیادی از قدرت کارما آزاد می‌شود و فرد چندان در سیطره آن باقی نمی‌ماند. گاهی اوقات علت کارمایی مخفی و پوشیده می‌ماند تا زمانی که شخص به قدر کافی تجربه بیندوزد تا رشد مطلوب حاصل شود

تمام اتفاقاتی که برای افراد حادث می‌شوند ناشی از کارما نیستند. بسیاری از اوقات اتفاقی از طریق ایعاد ژنتیکی عمل می‌کند که یا موجب رشد شخص و یا موجب رشد دیگران می‌شود 

وقتی ما این بدن جسمی را ترک می‌کنیم، تمام حوادث خوب و بد زندگیمان بصورت یک فیلم از جلوی ما می‌گذرد. لذا سعی می‌کنیم در زندگی آتی طوری ترتیب دهیم که بتوانیم آن اشتباهات را جبران کرده متعادل شده و در مراحل تکامل به جلو برویم. در حقیقت هر کار منفی و بدی که انجام می‌دهیم که ضررش به خود ما و دیگران برسد، یک اشتباه محسوب می‌شود. در اصطلاح عوام و ادیان به آن گناه" می‌گویند. هر اشتباهی مانند یک درس می‌ماند، باید آن را یاد گرفت، جبران کرد و تکرار نکرد. اگر یاد گرفتیم و اشتباهات خود را جبران کردیم دیگر آن اشتباه و یا درس را تکرار نکردیم، یک مرحله بالا می‌رویم. ولی اگر آن درس را فرا نگرفتیم و دوباره تکرار کردیم، عکس العمل آن هر بار شدیدتر و شدیدتر به ما و یا خانواده ما بر می‌گردد تا اینکه متوجه اشتباهات خود شویم و از تکرار آن جلوگیری کرده و با انجام اعمال نیک و خیرخواهانه تعادل از دست رفته را بدست آوریم. سایر موجودات فورا از اشتباهات خود پند می‌گیرند . مثلا اگر دانه سمی به آنها بدهید و یکی از آنها تلف شود ، دیگران از آن دانه‌ها حذر می‌کنند. اگر حیوانی در دامی بیفتد دیگران سعی می‌کنند به آن دام نزدیک نشوند. اگر حیوانات به آسانی تشخیص دهند که در شرایطی، جانشان در خطر است، سعی می‌کنند در آن شرایط قرار نگیرند

ولی بشر اشتباهات خود را دوباره تکرار می‌کند و از عکس العملی که این اشتباهات در دیگران ایجاد کرده سر مشق نمی‌گیرد. بعضی انسانها هستند که کارهای منفی و اشتباه خود را مرتبا تکرار می‌کنند و زندگی‌شان یک سری فاجعه، بیماری، فلاکت و بدبختی است

در کائنات سیستمی است که تمام انعکاسات و نوسانات اعمال منفی و مثبت را ضبط می‌کند. در حقیقت تمام اعمالی که انجام می‌شود امواج انرژی چه مثبت و چه منفی ایجاد می‌کند و این امواج با سیستم بسیار پیچیده‌ای ضبط می‌شود. چون این مطلب خیلی غامض و پیچیده است و ذهن افراد عادی نمی‌تواند آنرا درک و قبول کندلذا آن را به خداوند و خشم و غضب و انتقام او نسبت می‌دهند و یا فرشتگان او را مسئول می‌دانند فقط بطور خلاصه باید بگویم که اتم‌هایی در بدن احساسی – بدن ذهنی و بدن جسمی و بدن اتریک انسان وجود دارد بنام اتم‌های دائمی که عمل ضبط امواج را بعهده دارند. بر این اساس هر عملی را عکس العملی خواهد بود مساوی و در جهت عکس، و نتیجه این کار تعادل است

تمام اعمال انسان از فکر شروع می‌شود. اگر کسی فکر سالم و مثبت داشته باشد نمی‌تواند مردم آزاری کند. هر فکر اشتباهی مثل یک موج منفی در زندگی شما ثبت می شود و عکس العملی به وجود می‌آورد و این عکس العمل نسبت به ضعف و شدت آن فکر، عمل دیگری را به وجود می‌آورد. بنابراین بهترین کار آنست که"پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک" را سر مشق زندگی خود قرار داده و جز کارهای مثبت و خدمت به همنوعان، فکر و عمل دیگری انجام ندهیم

اگر انسانی بدین ترتیب زندگی خود را ترتیب دهد نه تنها گرفتاری و بدبختی در زندگی او داخل نخواهد شد بلکه زندگیش پر از خوشی، سعادت، احترام، سلامتی و موفقیت خواهد بود

- منبع / سایت : ویس مانی